Zawiadomienie dotyczy udostępnienia przez spółkę Cyfrowy Polsat w dniach 7 i 11 września 2012 r. płatnych transmisji (pay-per-wiev) meczów reprezentacji Polski w piłce nożnej z drużynami Czarnogóry i Mołdawii, w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2014.
Złożenie zawiadomienia poprzedzone zostało wnikliwą analizą Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zmierzającą do wyjaśnienia wszelkich okoliczności, które uniemożliwiły widzom powszechny i bezpłatny dostęp do wyżej wymienionych wydarzeń sportowych. 13 września 2012 r. z inicjatywy posłów Sejmowej Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki zostało zwołane w tej sprawie posiedzenie komisji z udziałem członków KRRiT. Podczas posiedzenia Krajowa Rada zobowiązała się do przedstawienia posłom wyników swojej analizy.
Szczegółowa informacja z uwzględnieniem zarówno stanu faktycznego, stanu prawnego, przebiegu postępowania wyjaśniającego jak i propozycje zmian legislacyjnych umożliwiające jednoznaczne rozstrzygnięcia podobnych spraw w przyszłości, została zawarta w Stanowisku KRRiT z 26 lutego 2013 r. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w związku z ubiegłoroczną transmisją meczów reprezentacji Polski w piłce nożnej udostępnioną odpłatnie przez niektórych przedsiębiorców działających na rynku mediów elektronicznych.
Jednocześnie wynikiem prac KRRiT jest sformułowanie Stanowiska z 26 lutego 2013 r. w sprawie klasyfikacji usług pay-per-view w świetle dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych, w którym Rada klasyfikuje usługi pay-per-view i dokonuje szczegółowej analizy ich funkcjonowania na gruncie prawa polskiego w oparciu o przepisy europejskie.
W celu stwierdzenia, czy przed przeprowadzeniem transmisji meczów w systemie płatnym, sygnał był oferowany wszystkim nadawcom bezpłatnych programów ogólnokrajowych w rozumieniu ustawy, regulator zwrócił się do podmiotów uczestniczących w przedsięwzięciu o złożenie stosownych i wyczerpujących wyjaśnień. KRRiT uznało tym samym za kluczowe dokonanie właściwej oceny, czy rzeczywiście przeprowadzenie bezpośredniej transmisji meczów zaoferowano wszystkim nadawcom programów bezpłatnych i ogólnokrajowych oraz czy przedstawione w toku negocjacji warunki nie wskazują, iż zaoferowanie warunki należy uznać za pozorne.
KRRiT wykonała także szczegółową analizę usług medialnych oferowanych przez tych dostawców, którzy - najczęściej poprzez własne lub należące do tej samej grupy biznesowej platformy dystrybucyjne, przeprowadzili transmisję meczów reprezentacji Polski w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej. Celem postępowania wyjaśniającego było ustalenie charakteru audycji rozpowszechnionych w związku z transmisją meczów, w kontekście przepisów ustawy o radiofonii i telewizji oraz dokonanie oceny, czy przyjęty sposób przeprowadzenia transmisji narusza ustawy i stanowi podstawę do nałożenia kary.
Według ustawy o radiofonii i telewizji programem jest usługa medialna stanowiąca uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniany w całości, w sposób umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie (art. 4 pkt 6 ustawy).
Przeprowadzona przez KRRiT analiza wykazała, że spółka Cyfrowy Polsat rozpowszechniła program w całości, w sposób umożliwiający odbiorcom jednoczesny odbiór, w ustalonym przez siebie układzie audycji (tj. studio meczu, pierwsza połowa meczu, studio meczu, druga połowa meczu, studio meczu) oraz innych przekazów, w tym reklam, analogicznie jak w codziennej praktyce rozpowszechnia się uporządkowany redakcyjnie zestaw audycji zgodnie z ustalonym scenariuszem i harmonogramem wydarzeń, przy czym dla powyższej kwalifikacji odpłatność za program nie ma znaczenia. Program zawierał komentarze prowadzącego wygłaszane w imieniu spółki, które nosiły znamiona ogłoszenia nadawcy (art. 16 ust. 4 ustawy).
Zgodnie z ustawą o radiofonii i telewizji nadawcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub osobowa spółka handlowa, która tworzy i zestawia program oraz rozpowszechnia go lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechniania (art. 4 pkt 5 ustawy). Kryteria te spełniła spółka Cyfrowy Polsat, która za zestawiony i rozpowszechniony program ponosiła wyłączną odpowiedzialność redakcyjną (art. 4 pkt 3 ustawy).
Spółka Cyfrowy Polsat była, w opinii Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, dostawcą usługi medialnej (art. 4 pkt 4 ustawy). Uznanie za program zestawu audycji i innych przekazów rozpowszechnionego przez spółkę Cyfrowy Polsat prowadzi do stwierdzenia, że rozpowszechnienie odbyło się bez koncesji zatem z naruszeniem prawa. Zgodnie zaś z art. 52 ust. 1 ustawy, kto rozpowszechnia program radiowy lub telewizyjny bez koncesji podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
