dostarczanie sygnału telewizyjnego za pośrednictwem protokołu IP.
jest to oprogramowanie umożliwiające łączenie, współpracę, wymianę informacji pomiędzy aplikacjami dostarczanymi przez nadawców lub dostawców usług a urządzeniami telewizji cyfrowej służącymi do przekazywania cyfrowych sygnałów umożliwiających świadczenie usług telewizyjnych lub radiowych.
system dostępu warunkowego. System stosowany nie tylko w celu kontrolowania pobierania opłat, ale również w celu ochrony praw autorskich. W systemie takim emitowany program jest kodowany – rozkodowanie, czyli dostęp, jest możliwe w przypadku gdy abonent zakupi odpowiedni dekoder lub posiada aktualne narzędzie dostępu (na przykład w postaci mikroprocesorowej karty wkładanej do czytnika w dekoderze).
proces przetwarzania elektrycznego sygnału analogowego (ciągłego w funkcji czasu) na dyskretny ciąg cyfr, najczęściej binarnych, reprezentowanych w torze przesyłowym przez impulsy elektryczne o unormowanym kształcie.
system cyfrowej radiofonii naziemnej; zapewnia niezakłócony odbiór i jakość dźwięku dorównującą systemom CD lub DAT; umożliwia również przesyłanie tekstu, grafiki i krótkich sekwencji wideo (wyświetlanych na ekranie odbiornika). Jest standardem (ETSI ETS 300 401) cyfrowej sieci radiowej, mającej zastąpić tradycyjną modulację FM/AM i gwarantującej jakość dźwięku płyt CD. Do transmisji wykorzystywane są kanały o szerokości 1,5MHz. Każdy kanał oprócz strumienia audio przenosi również dane - mogą to być np. teksty nadawanych piosenek, ale możliwe jest też zrealizowanie w ten sposób dostępu do Internetu (dane są multipleksowane, mogą więc pochodzić z różnych źródeł). Pierwsza norma DAB opublikowana została w 1993 roku.
