KRRiT - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji

Sprostowanie artykułu w "NIE" z dnia 19 kwietnia 2013 r.

Oto tekst sprostowania:

Nieprawdą jest, że „z tytułu koncesji KRRiT uzyskuje 38 mln zł, z czego 20 mln zostawia sobie na wydatki związane ze statutową działalnością”.

Prawdą jest, że dochody KRRiT odprowadzane są na rachunek budżetu państwa, a wydatki KRRiT są pokrywane ze środków budżetu państwa w granicach kwoty określanej w ustawie budżetowej.

Nieprawdą jest, „że kolejnym osiągnięciem KRRiT, o którym prze­czytać możemy w sprawozdaniu, jest obserwacja, że niektóre reklamy promują produkty niezdrowe, które są zbyt słodkie, zbyt słone albo za tłuste”. Prawdą jest, że do zadań KRRiT, zgodnie z fakultatywną delegacją ustawową, należy ochrona małoletnich przed reklamami niezdrowej żywności.

Nieprawdą jest, że „gdyby badacze poszli do sklepu RTV, to tam sprzedawca by im powiedział, że każdy telewizor i każde radio przynajmniej od 10 lat ma funkcję automatycznego ograniczania głośności, ustawianą przez użytkownika indywidualnie i spe­cyficznie dla każdego kanału. Funkcja ta niweczy chamską sztuczkę nadawców”.

Ani w Europie, ani poza jej obszarem nie poradzono sobie z uciążliwymi, gwałtownymi zmianami poziomu głośności poszczególnych elementów programu. Dopiero w 2011 roku EBU (Europejska Unia Nadawców) opracowała kompleksową metodę zarządzania poziomem głośności emisji radiofonicznych i telewizyjnych.

Funkcje automatycznego ograniczania poziomu sygnałów, o których zapewne pisze autor artykułu,  nie były i nie są w stanie rozwiązać problemu dyskomfortu odbiorców w sposób skuteczny, zwłaszcza że w gospodarstwach domowych istnieje wiele odbiorników starszej generacji bez takiej funkcji.  Poza tym takie rozwiązania  wymagają świadomej ingerencji w fabryczne ustawienia sprzętu, do czego widzowie, szczególnie starsi nie są technicznie przygotowani.

Rzecznik Prasowy

Katarzyna Twardowska