6 lipca 2020 roku, w siedzibie Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, odbyła się  uroczystość wręczenia nagród laureatom dziewiątej edycji konkursu o Nagrody KRRiT im. dr Pawła Stępki.
	
	
	
	W wydarzeniu uczestniczyli Przewodniczący KRRiT Witold Kołodziejski, Przewodniczący Kapituły Nagrody KRRiT im. dr Pawła Stępki prof. Janusz Kawecki, dziekan Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii UW prof. dr hab. Janusz Adamowski oraz członek kapituły nagrody  prof. dr hab. Iwona Hofman.
	
	Nagrody przyznawane były w dwóch kategoriach - za najlepszą rozprawę doktorską  oraz za najlepsze wydawnictwo z dziedziny mediów elektronicznych.
	
	Laureatami IX edycji Konkursu im. dr. Pawła Stępki zostali:
	
	
dr Anna Wilińska – Zelek, za najlepszą rozprawę doktorską z dziedziny mediów elektronicznych pt.: Samoregulacja i współregulacja w systemach medialnych, napisaną pod kierunkiem prof. UAM dr hab.  Jędrzeja Skrzypczaka.
	
	Nagrodzona praca składa się z pięciu merytorycznych rozdziałów wraz z wprowadzeniem, zakończeniem, zestawieniem bibliograficznym i spisami materiałów ilustracyjnych na ponad 290 stronach.
	
	Autorka na początku postawiła 8 hipotez badawczych, które w kolejnych rozdziałach udowodniła. W toku tworzenia opracowania korzystała, w celu weryfikacji stawianych hipotez, z wielu metod badań medioznawczych: dedukcyjnej, indukcyjnej, historycznej, instytucjonalnej, systemowej, komparatystycznej oraz z metod prawniczych.
	
	Samoregulacja oraz współregulacja to pojęcia, które dotąd nie zostały w polskim ustawodawstwie ani orzecznictwie sklasyfikowane i scharakteryzowane. W niewielkim również zakresie stanowią przedmiot polskich badań naukowych.
	
		
		Uzasadnienie
		 
	
	
	dr hab. Jan Kreft za najlepsze wydawnictwo naukowe i popularnonaukowe z dziedziny mediów elektronicznych pt.: Władza algorytmów. U źródeł potęgi Google i Facebooka, wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
	
	Platformy nowomedialne pozwalają czynić dobro, ale jednocześnie także i zło, w różnych odsłonach.
	Rzadko uchyla się zasłonę kryjącą mechanizmy zarządzania owymi platformami. Rzadko również podnosi się zasłonę ukrywającą tajemnice algorytmów w dokonywaniu selekcji przekazów i informacji, zarządzających widocznością treści medialnych dla użytkowników, widzialnością użytkowników dla innych użytkowników i wiele innych procesów związanych ze sprawowowaniem władzy algorytmów na platformach nowomedialnych. 
	
	 
	
		Uzasadnienie