Edukacja medialna w każdym kraju wygląda inaczej. Dzieje się tak ze względu na szereg uwarunkowań natury społecznej, historycznej czy ekonomicznej.
Z tych samych względów nie można też mówić o jednym, uniwersalnym modelu edukacji medialnej.
Do pionierów w tej dziedzinie należą niewątpliwie Wielka Brytania i Kanada.
Przykład brytyjski wpisuje się w model dyskusji o mediach o wyjątkowej w skali globu tradycji, także uniwersyteckiej. Funkcjonuje również w innym otoczeniu medialnym, mając wśród sojuszników takiego nadawcę jak BBC, który nie tylko promuje tematykę edukacji medialnej, ale też tworzy i udostępnia zasoby edukacyjne, a przede wszystkim wyznacza najwyższe światowe standardy wypełniania misji publicznej. Mirosław Filiciak (rozdz. V z Raportu Cyfrowa Przyszłość). W raporcie tym znajduje się też przykład prowadzenia edukacji medialnej w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, na Węgrzech i we Francji (odpowiednio rozdziały 7, 8, 9 i 10 Raportu otwarcia Cyfrowa przyszłość)
Duże znaczenie dla rozwoju edukacji medialnej w Europie ma UNESCO i organy Unii Europejskiej, których dorobek w tym zakresie również opisany jest w Raporcie otwarcia Cyfrowa przyszłość (rozdział 6 Raportu otwarcia Cyfrowa Przyszłość).
Przejdź:
